Ня хоча сэрца сурагату,
Каханьню жыць і ня сівець.
Ідзем з табою мы ня ў хату,
А да адрыны пад павець,
Дзе цені сьцеле адвячорак,
Дзе пахне сенам ды імглой...
Які наш ціхі панадворак!
А што з табой? I што са мной?
У нас інтымная гаворка...
Зацішак гэты ў самы раз.
На небе радасная зорка
Міргае нам, пільнуе нас.
|
|
